Yukarıdaki farkli yorumlarda astral seyehat benzetmesi ve sanatsal vurgular çok isabetli olmuş.
Jackson pollock resmi gibi.
İlk denemelerimde, hayranlık ile rahatsızlık arasında kalmıştım. Sanki her koklamada farklı gibiydi. Hatta o zamanlar da chergui hakkında yorum yazarken, bahsettiğim dilemmayı ifade etmekte zorlanmış, nedenlerini belirleyememiştim.
Zamanla bu rahatsızlık hissi azalıp, hayranlık netleşmeye başladı. Şimdilerde ise netlik tamamlandı; benim için chergui, amouage jubilation ile birlikte soğuk havaların özel parfümü.
Halen bu parfümü tanımlamakta güçlük çekiyorum. Bu sebeple, bilime meraklı bir kişi olarak Chergui maceramı şöyle anlatabilirim.
Başlarda, kaos teorisi (belirleyici olamamanın huzursuzluğu ve ardından, kontrol altında tutmanın imkansızlığını kavrayıp kabullenmek) sonrasında sicim teorisi (aynı maddenin farklı etkilerle farklı frekans ve nota yayması) ve son olarak tekillik (fizik kurallarının ve matematiğin aciz kaldığı, evrenin oluşumunun ilk saniyeleri ve ya karadelikler gibi).
Sonuç olarak Chergui, zaman içerisinde benim için aksiyom halini aldı. Yeri sağlam.
