- Katılım
- 22 Mar 2023
- Mesajlar
- 573
Arkadi&Boris Strugatski- Kıyamete 1 milyar yıl
Bu Kitapları Okumadan Olmaz.
- Konbuyu başlatan fsater
- Başlangıç tarihi
serefberktosun
Eau de Cologne
- Katılım
- 31 Ara 2022
- Mesajlar
- 22
Jose Saramago - Körlük kitabının yeri bende hep ayrı olacak çünkü bu kitabı okuduktan sonra covid-19 oldum :)
Bir salgın kitabı okuyup, salgın bir hastalığa yakalanmak... :) :)
- Katılım
- 22 Ağu 2022
- Mesajlar
- 1,086
Ardından hemen görmek adlı eseri okuyun körlüğün devamı zaten.
serefberktosun
Eau de Cologne
- Katılım
- 31 Ara 2022
- Mesajlar
- 22
hlkkzn
Eau de Parfum
- Katılım
- 22 Ağu 2023
- Mesajlar
- 328
Benimde hayatımdaki dönüm noktalarından biridir bu kitap.
Okuyucular genelde bilinen, sosyal ortamlarda reklamı çok olan kitaplara yöneliyor. Bu kitap gibi, pek bilinmeyen cevherler arada kalıyor, öne çıkamıyor.
- Katılım
- 16 Ocak 2021
- Mesajlar
- 1,431
Bu kitabı yazmak için girmiştim tam da.:)
Mürekkep Kokusu
Eau de Cologne
- Katılım
- 14 Tem 2024
- Mesajlar
- 56
John Steinbeck Cennetin Doğusu, Emile Zola Hayvanlaşan İnsan, Aytmayov Toprak Ana, Livaneli Son Kuşlar Adası, Ahmet Ümit Kayıp Tanrılar Ülkesi ve Patasana .... uzaaarrr gider. Latinlerinde dediği gibi; Kitap çok, sanat sonsuz, ömür kısa...
Tebrikler, hepsi birbirinden güzel eserler. Kendimden başka Amin Maalouf'un Tanios Kayası'nı öneren ilk sizi gördüm, bence en kıymetli ve sofistike eseri gözardı edilse de.
- Katılım
- 23 Ara 2024
- Mesajlar
- 1,270
george orwell - 1984
distopya edebiyatının başyapıtı. tek bir bireyin, her şeyi gören bir iktidarın gölgesinde nasıl silikleştiğini anlatıyor. ama sadece bir rejim eleştirisi değil, insan doğasına ve hafızasına dair de çok sert sorular soruyor. “gerçek” nedir, kim tanımlar? bu kitap seni hem ürkütür hem de bir süre boşluğa düşürür. zamansız.
j.r.r. tolkien - silmarillion
yüzüklerin efendisi'nin derin mitolojik kökleri burada yatıyor. destan gibi, şiir gibi, bazen kutsal kitap gibi okunur. herkesin kaldırabileceği bir kitap değil ama hayal gücüne doymak isteyenler için bir hazine. tolkien bu evreni kurarken tanrıların bile ruhuna dokunmuş gibi hissettiriyor.
jack weatherford - cengiz han
klişeleri yıkan bir tarih anlatısı. cengiz han’ı sadece bir savaş makinesi gibi değil, hukukçu, stratejist ve kültürel bir figür olarak ele alıyor. doğudan gelen bir liderin batıyı nasıl sarstığını okurken tarih kitaplarında neden böyle anlatılmadığını sorguluyorsun. tarih seven herkesin okuması gerekenlerden.
j.r.r. tolkien - bitmemiş öyküler
orta dünya'nın farklı çağlarından tamamlanmamış ama çok önemli metinler içerir. númenor'un yükselişi ve çöküşü, galadriel'in geçmişi, gondor'un ilk yılları gibi pek çok kritik konuyu işler. silmarillion'u okuyan biri için bu kitap, boşlukları doldurur.
j.r.r. tolkien - húrin’in çocukları
túrin turambar'ın karanlık ve trajik hikâyesi. morgoth'un lanetiyle şekillenen bu öykü, tolkien'in mitolojik anlatımının en güçlü örneklerinden biridir. silmarillion'da kısaca geçen bu hikâye burada başlı başına bir roman olarak anlatılır.
jules verne - dünyanın merkezine yolculuk
bu kitap, bilimsel merakın ve keşfin doruk noktasıdır. verne, yerin altındaki dev mantar ormanları, tarih öncesi yaratıklar ve yer altı denizleriyle adeta başka bir dünya kurar. hem bilimsel teorileri işler hem de insanın bilinmeyene duyduğu tutkuyu anlatır.
jules verne - denizler altında yirmi bin fersah
kaptan nemo, verne’in en ikonik karakterlerinden biridir. hem bir bilim insanı hem de bir trajedidir. doğaya duyduğu sevgi ve insanlığa olan kırgınlığı, kitap boyunca hissedilir. nautilus, özgürlüğün ve yalnızlığın simgesidir. teknoloji, doğa ve insan ruhu iç içe geçmiştir.
c.s lewis - narnia günlükleri (7 kitap)
narnia evreni, çocukların gözünden büyüyen ama aslında yetişkinlikte çözülen bir evrendir. her kitapta farklı karakterlerle tanışır, farklı zamanlara ve topraklara gideriz ama merkezde her zaman “aslan” yani hakikat, iyilik ve kurtuluş simgesi vardır. bu seri sadece masalsı bir macera değil; inanç, fedakârlık, kişisel dönüşüm, özgürlük ve kader gibi evrensel temaları işler. bir dolaptan geçen çocuklarla başlar ama yolculuk derinleşir; ejderhalar, cadılar, yalancı peygamberler ve nihayet evrenin sonu… narnia, basit görünen bir kapıdan geçerek iç dünyamızın derinliklerine inmektir aslında. lewis’in dili sade ama sembolleri güçlüdür. her yaşta farklı anlamlar bulabileceğin bir aynadır narnia. hem çocuk kalmak isteyenler hem de içindeki çocuğu onarmak isteyenler için eşsiz bir yolculuk.
beatrice forbes manz - timurlenk
kitabı okurken timur’un sadece ordularıyla değil, söylemiyle ve imparatorluk vizyonuyla da nasıl ilerlediğini görüyorsun. manz, onu bir psikolojik portre gibi işler: arkasındaki meşruiyet sorununu, dini ve geleneksel otoriteyle olan ince ilişkilerini, hatta kendi halkına karşı tutumunu tüm çıplaklığıyla anlatır. kitaptaki en etkileyici yönlerden biri, timur’un nasıl kendi efsanesini bilinçli bir şekilde inşa ettiğini göstermesi.
kitap akademik dille yazılmış ama sıkıcı değil; tarih okuru kadar roman sever bir okura da hitap edebilecek netlikte. timur’un başarısını anlamak için savaşlarına değil, arkasında bıraktığı siyasi izlere odaklanıyor. bir hükümdarı değil, bir zihniyeti anlatıyor.
Türk'ün en büyük Kağanı'na selam olsun!
distopya edebiyatının başyapıtı. tek bir bireyin, her şeyi gören bir iktidarın gölgesinde nasıl silikleştiğini anlatıyor. ama sadece bir rejim eleştirisi değil, insan doğasına ve hafızasına dair de çok sert sorular soruyor. “gerçek” nedir, kim tanımlar? bu kitap seni hem ürkütür hem de bir süre boşluğa düşürür. zamansız.
j.r.r. tolkien - silmarillion
yüzüklerin efendisi'nin derin mitolojik kökleri burada yatıyor. destan gibi, şiir gibi, bazen kutsal kitap gibi okunur. herkesin kaldırabileceği bir kitap değil ama hayal gücüne doymak isteyenler için bir hazine. tolkien bu evreni kurarken tanrıların bile ruhuna dokunmuş gibi hissettiriyor.
jack weatherford - cengiz han
klişeleri yıkan bir tarih anlatısı. cengiz han’ı sadece bir savaş makinesi gibi değil, hukukçu, stratejist ve kültürel bir figür olarak ele alıyor. doğudan gelen bir liderin batıyı nasıl sarstığını okurken tarih kitaplarında neden böyle anlatılmadığını sorguluyorsun. tarih seven herkesin okuması gerekenlerden.
j.r.r. tolkien - bitmemiş öyküler
orta dünya'nın farklı çağlarından tamamlanmamış ama çok önemli metinler içerir. númenor'un yükselişi ve çöküşü, galadriel'in geçmişi, gondor'un ilk yılları gibi pek çok kritik konuyu işler. silmarillion'u okuyan biri için bu kitap, boşlukları doldurur.
j.r.r. tolkien - húrin’in çocukları
túrin turambar'ın karanlık ve trajik hikâyesi. morgoth'un lanetiyle şekillenen bu öykü, tolkien'in mitolojik anlatımının en güçlü örneklerinden biridir. silmarillion'da kısaca geçen bu hikâye burada başlı başına bir roman olarak anlatılır.
jules verne - dünyanın merkezine yolculuk
bu kitap, bilimsel merakın ve keşfin doruk noktasıdır. verne, yerin altındaki dev mantar ormanları, tarih öncesi yaratıklar ve yer altı denizleriyle adeta başka bir dünya kurar. hem bilimsel teorileri işler hem de insanın bilinmeyene duyduğu tutkuyu anlatır.
jules verne - denizler altında yirmi bin fersah
kaptan nemo, verne’in en ikonik karakterlerinden biridir. hem bir bilim insanı hem de bir trajedidir. doğaya duyduğu sevgi ve insanlığa olan kırgınlığı, kitap boyunca hissedilir. nautilus, özgürlüğün ve yalnızlığın simgesidir. teknoloji, doğa ve insan ruhu iç içe geçmiştir.
c.s lewis - narnia günlükleri (7 kitap)
narnia evreni, çocukların gözünden büyüyen ama aslında yetişkinlikte çözülen bir evrendir. her kitapta farklı karakterlerle tanışır, farklı zamanlara ve topraklara gideriz ama merkezde her zaman “aslan” yani hakikat, iyilik ve kurtuluş simgesi vardır. bu seri sadece masalsı bir macera değil; inanç, fedakârlık, kişisel dönüşüm, özgürlük ve kader gibi evrensel temaları işler. bir dolaptan geçen çocuklarla başlar ama yolculuk derinleşir; ejderhalar, cadılar, yalancı peygamberler ve nihayet evrenin sonu… narnia, basit görünen bir kapıdan geçerek iç dünyamızın derinliklerine inmektir aslında. lewis’in dili sade ama sembolleri güçlüdür. her yaşta farklı anlamlar bulabileceğin bir aynadır narnia. hem çocuk kalmak isteyenler hem de içindeki çocuğu onarmak isteyenler için eşsiz bir yolculuk.
beatrice forbes manz - timurlenk
kitabı okurken timur’un sadece ordularıyla değil, söylemiyle ve imparatorluk vizyonuyla da nasıl ilerlediğini görüyorsun. manz, onu bir psikolojik portre gibi işler: arkasındaki meşruiyet sorununu, dini ve geleneksel otoriteyle olan ince ilişkilerini, hatta kendi halkına karşı tutumunu tüm çıplaklığıyla anlatır. kitaptaki en etkileyici yönlerden biri, timur’un nasıl kendi efsanesini bilinçli bir şekilde inşa ettiğini göstermesi.
kitap akademik dille yazılmış ama sıkıcı değil; tarih okuru kadar roman sever bir okura da hitap edebilecek netlikte. timur’un başarısını anlamak için savaşlarına değil, arkasında bıraktığı siyasi izlere odaklanıyor. bir hükümdarı değil, bir zihniyeti anlatıyor.
Türk'ün en büyük Kağanı'na selam olsun!
- Katılım
- 10 Ağu 2024
- Mesajlar
- 1,550
Bence körlük kitabından daha iyi olabilir hatta. Okuyalı baya oldu ama sanki görmek kitabından daha çok etkilenmiştim
- Katılım
- 10 Ağu 2024
- Mesajlar
- 1,550
“Suç ve Ceza” nasıl yazılmamış şaşırdım.
İlk kez lisede okuduğumda hayran kalmıştım; ama asıl derinliğini ve büyüklüğünü tıp fakültesinde, özellikle psikiyatri ve adli tıp dersleri sırasında idrak ettim.
İnsan zihninin karanlık köşelerine, vicdanın kıyısında gidip gelen çatışmalara bu denli gerçekçi ve katmanlı yaklaşan bir başka eser düşünmek zor. Dostoyevski’nin kalemi, dönemin toplumsal ve bireysel çalkantılarını öylesine sarsıcı bir şekilde resmediyor ki, anlatılanların bugün hâlâ birebir karşılık bulması insanı hem hayran bırakıyor hem de düşündürüyor.
Zamanın ötesine geçen, psikolojinin ve ahlaki sorgulamanın başyapıtı…
Her okunuşta daha da büyüyen, her satırında insanı kendisiyle yüzleştiren bir metin.
Gerçekten “müthiş ötesi” bir eser.
İlk kez lisede okuduğumda hayran kalmıştım; ama asıl derinliğini ve büyüklüğünü tıp fakültesinde, özellikle psikiyatri ve adli tıp dersleri sırasında idrak ettim.
İnsan zihninin karanlık köşelerine, vicdanın kıyısında gidip gelen çatışmalara bu denli gerçekçi ve katmanlı yaklaşan bir başka eser düşünmek zor. Dostoyevski’nin kalemi, dönemin toplumsal ve bireysel çalkantılarını öylesine sarsıcı bir şekilde resmediyor ki, anlatılanların bugün hâlâ birebir karşılık bulması insanı hem hayran bırakıyor hem de düşündürüyor.
Zamanın ötesine geçen, psikolojinin ve ahlaki sorgulamanın başyapıtı…
Her okunuşta daha da büyüyen, her satırında insanı kendisiyle yüzleştiren bir metin.
Gerçekten “müthiş ötesi” bir eser.
- Katılım
- 23 Ara 2024
- Mesajlar
- 1,270
nathaniel philbrick - in the heart of the sea: the tragedy of the whaleship essex
kitap, sadece hayatta kalma değil, insanın sınırlarını ve doğa karşısındaki kırılganlığını anlatıyor. moby dick'e de ilham olmuş zaten. kitap çok daha detaylı, psikolojik ve belgesel gibi.
kitap, sadece hayatta kalma değil, insanın sınırlarını ve doğa karşısındaki kırılganlığını anlatıyor. moby dick'e de ilham olmuş zaten. kitap çok daha detaylı, psikolojik ve belgesel gibi.
- Katılım
- 23 Ara 2024
- Mesajlar
- 1,270
sapiens – yuval noah harari
insanı anlamaya çalışan çok kitap yazıldı ama sapiens bunu neredeyse mitolojik bir dille yapıyor. tarih, biyoloji, ekonomi, din, teknoloji… hepsini tek potada eritiyor. insan türünün kendi kendini kandırma biçimlerini, inanarak nasıl şekil aldığımızı gösteriyor. okurken “biz kimiz?” sorusu basit olmaktan çıkıyor. bitirdiğinde sadece geçmişi değil, geleceği de sorgulamaya başlıyorsun.
the name of the wind – patrick rothfuss
fantastik ama şiir gibi. kahraman değil, anlatıcı ön planda. kvothe’un hikayesi sadece büyüyle değil, müzikle, bilgiyle ve trajediyle dokunmuş. bu kitapta macera değil de anı biriktiriyorsun. dilinin akışı, dünya kurulumunun inceliği, karakterlerin insani derinliği... hepsi bir arada. uzun ama bitmesin diye yavaş yavaş okunur.
stephen king – 11/22/63
king burada korkudan çok zamanla oynuyor. bir öğretmen, tesadüfen geçmişe açılan bir kapı buluyor ve kennedy suikastını önlemeye çalışıyor. ama geçmiş, değiştirilmekten hiç hoşlanmıyor. kitap sadece tarihsel bir “ya şöyle olsaydı” hikayesi gibi değil de kader, pişmanlık ve zamanın ağırlığı üzerine ustaca bir deney. hem gerilim hem duygu var, king’in en olgun işlerinden biri.
shogun – james clavell
japonya’nın feodal dönemine batılı bir gözle değil, neredeyse samuray gözüyle bakmak bu kitapta mümkün. diplomasi, savaş, aşk, ihanet ve onur… her şey var. ama asıl mesele kültür çatışması değil, insanın uyum sağlayabilme kabiliyeti. uncharted veya one piece seviyorsan, bu kitabın atmosferi seni boğmaz, sarar.
the old man and the sea – ernest hemingway
basit bir hikaye: yaşlı bir balıkçı, deniz ve büyük bir balık. ama satır aralarında insanın onuruna, yalnızlığına ve direncine dair her şey var. hemingway burada sade dilin nasıl kudretli olabileceğini gösteriyor. okuması kolay, sindirmesi zor. bitirdiğinde bir kitap değil, bir hayat dersi taşımış oluyorsun.
dune – frank herbert
çölün ortasında bir evren, suyun altından bile daha değerli bir madde, politik labirentler... dune, sadece bir bilimkurgu sayılmaz. güç, inanç, ekoloji ve kader üzerine yazılmış bir destan. karakterlerin konuşmalarında bile felsefe var. uncharted 4’teki hazine avı neyse, dune’daki “spice” odur. ama buradaki hazine, insanın içindeki kontrol isteği.
the art of war – sun tzu
bu kitap sadece askerî strateji değil, hayatta kalmanın kılavuzu. iş, siyaset, ilişkiler… her alanda geçerli prensiplerle dolu. ama asıl değerini sessizliğinde buluyorsun; “savaşmadan kazanmak” düşüncesi, zamanla bir felsefeye dönüşüyor. okuyan herkesin yaşıyor gibi hissettiği o kadim bilgelik burada.
the alchemist – paulo coelho
herkesin bir “kişisel menkıbesi” vardır der coelho. bu kitap basit görünür ama derin bir yankı bırakır. kimileri için spiritüel, kimileri için felsefi bir yolculuktur. ama özü şudur: kaderini ararken, zaten orada olduğunu fark etmek. narnia gibi, basit bir hikayede büyük hakikat gizlidir.
the call of the wild – jack london
soğuk topraklar, vahşi doğa, içgüdüler… ama aslında insanın içindeki hayvanla barışma hikayesi. buck sadece bir köpek değil, insanın unuttuğu doğa sesidir. london’un anlatımı öyle canlıdır ki, karın altında yürüyen adımları duyarsın. doğa temalı ama insanın özüne dokunan bir eser.
the picture of dorian gray – oscar wilde
ahlak, güzellik, günah ve yozlaşma… wilde’ın kalemi zehirli bir zarafete sahip. dorian gray’in hikayesi sadece bir portre değil, insanın kendi vicdanına ihanetinin resmi. cümleler öyle keskin ki, her satırda bir aforizma gizli. okuduktan sonra kendi yansımana biraz daha dikkatli bakarsın.
insanı anlamaya çalışan çok kitap yazıldı ama sapiens bunu neredeyse mitolojik bir dille yapıyor. tarih, biyoloji, ekonomi, din, teknoloji… hepsini tek potada eritiyor. insan türünün kendi kendini kandırma biçimlerini, inanarak nasıl şekil aldığımızı gösteriyor. okurken “biz kimiz?” sorusu basit olmaktan çıkıyor. bitirdiğinde sadece geçmişi değil, geleceği de sorgulamaya başlıyorsun.
the name of the wind – patrick rothfuss
fantastik ama şiir gibi. kahraman değil, anlatıcı ön planda. kvothe’un hikayesi sadece büyüyle değil, müzikle, bilgiyle ve trajediyle dokunmuş. bu kitapta macera değil de anı biriktiriyorsun. dilinin akışı, dünya kurulumunun inceliği, karakterlerin insani derinliği... hepsi bir arada. uzun ama bitmesin diye yavaş yavaş okunur.
stephen king – 11/22/63
king burada korkudan çok zamanla oynuyor. bir öğretmen, tesadüfen geçmişe açılan bir kapı buluyor ve kennedy suikastını önlemeye çalışıyor. ama geçmiş, değiştirilmekten hiç hoşlanmıyor. kitap sadece tarihsel bir “ya şöyle olsaydı” hikayesi gibi değil de kader, pişmanlık ve zamanın ağırlığı üzerine ustaca bir deney. hem gerilim hem duygu var, king’in en olgun işlerinden biri.
shogun – james clavell
japonya’nın feodal dönemine batılı bir gözle değil, neredeyse samuray gözüyle bakmak bu kitapta mümkün. diplomasi, savaş, aşk, ihanet ve onur… her şey var. ama asıl mesele kültür çatışması değil, insanın uyum sağlayabilme kabiliyeti. uncharted veya one piece seviyorsan, bu kitabın atmosferi seni boğmaz, sarar.
the old man and the sea – ernest hemingway
basit bir hikaye: yaşlı bir balıkçı, deniz ve büyük bir balık. ama satır aralarında insanın onuruna, yalnızlığına ve direncine dair her şey var. hemingway burada sade dilin nasıl kudretli olabileceğini gösteriyor. okuması kolay, sindirmesi zor. bitirdiğinde bir kitap değil, bir hayat dersi taşımış oluyorsun.
dune – frank herbert
çölün ortasında bir evren, suyun altından bile daha değerli bir madde, politik labirentler... dune, sadece bir bilimkurgu sayılmaz. güç, inanç, ekoloji ve kader üzerine yazılmış bir destan. karakterlerin konuşmalarında bile felsefe var. uncharted 4’teki hazine avı neyse, dune’daki “spice” odur. ama buradaki hazine, insanın içindeki kontrol isteği.
the art of war – sun tzu
bu kitap sadece askerî strateji değil, hayatta kalmanın kılavuzu. iş, siyaset, ilişkiler… her alanda geçerli prensiplerle dolu. ama asıl değerini sessizliğinde buluyorsun; “savaşmadan kazanmak” düşüncesi, zamanla bir felsefeye dönüşüyor. okuyan herkesin yaşıyor gibi hissettiği o kadim bilgelik burada.
the alchemist – paulo coelho
herkesin bir “kişisel menkıbesi” vardır der coelho. bu kitap basit görünür ama derin bir yankı bırakır. kimileri için spiritüel, kimileri için felsefi bir yolculuktur. ama özü şudur: kaderini ararken, zaten orada olduğunu fark etmek. narnia gibi, basit bir hikayede büyük hakikat gizlidir.
the call of the wild – jack london
soğuk topraklar, vahşi doğa, içgüdüler… ama aslında insanın içindeki hayvanla barışma hikayesi. buck sadece bir köpek değil, insanın unuttuğu doğa sesidir. london’un anlatımı öyle canlıdır ki, karın altında yürüyen adımları duyarsın. doğa temalı ama insanın özüne dokunan bir eser.
the picture of dorian gray – oscar wilde
ahlak, güzellik, günah ve yozlaşma… wilde’ın kalemi zehirli bir zarafete sahip. dorian gray’in hikayesi sadece bir portre değil, insanın kendi vicdanına ihanetinin resmi. cümleler öyle keskin ki, her satırda bir aforizma gizli. okuduktan sonra kendi yansımana biraz daha dikkatli bakarsın.
- Katılım
- 16 Kas 2017
- Mesajlar
- 1,367
11 22 63'ün dizisi de çok güzel.