Filmi izlemeyi şimdi bitirdim. Korkudan ziyade psikolojik gerilim demek daha doğru. Ha, korkutucu öğeler var; hamilelik sürecinde Rosemary'nin çiğ et yediği sahneler, aşırı zayıf hali, bebeğin bir türlü gösterilmemesi(bir saniyelik bi' görüntü vardı; sanırım orada bebeği değil, şeytanı gösterdiler.) v.b adamı iyice geren detaylar. Sonuç olarak 1968 yapımı bir film, imdb notu olarak 8.00'i hak etmese de sıkılmadan izlenebilecek filmlerden. Şeytan tapınmasıyla ilgili filmlerden hiç hazzetmediğimden sanırım bu filme de sempatiyle bakamayacağım. Filmle ilgili izlemeden araştırma yaptım, aslında az buçuk biliyordum konusunu. Ancak imdb'den 8/10 aldığı için merakımı epeyce celbettiğini söylemeliyim. Merakıma yenildim, izledim. Çok iyi bir film değil, bitince ''Vay canına be!'' demiyorsunuz, aydınlanma yaşamıyorsunuz. Şansımı bir de yeni çıkan bilim-kurgu filmlerinde deneyeyim. Bilim kurguyu korku filmlerinden daha fazla seviyorum. Korkunun babası benim için Hitchcock'tu ve sanırım epeyce bir zaman da o kalacak.
