her ne kadar çoğunluğun da hemfikir olduğu şekliyle son dönem işlerini oldukça vasat bulsam da (ouverture de dahil) yine de markaya duyduğum sempati ve sevgi içimdeki umudu canlı tutuyor. baktığınız zaman epic- jubilation- interlude kalibresindeki parfümler zaten o kadar sık aralıklarla genellikle çıkmazlar. aralarında nereden baksanız - + 10 yıl olur. amouage ın bu altın yıllarında yakaladığı tempo bizi alıştırdı ve markadan sürekli bu kalitede işler beklememize neden oldu, ne derler; ''dünyanın en kolay işi lükse alışmaktır'' biz de alıştık işte böyle.
parfüm dünyasının son 15 yılında en popüler notalardan birisi iris oldu. Dior Homme un başı çektiği bu akıma onlarca marka eşlik etti. kimisi başarılı kimisi ise doğal olarak vasat kaldı. şahsen notayı seven ve floral maskülen parfüm yapısına en çok yakıştırdığım notalardan biri olmasına rağmen açıkçası ben de biraz sıkıldım. aslına bakarsanız notadan değil ancak aynı nota etrafında kurulan birbirine çok benzer kompozisyonlardan sıkıldım desem daha doğru olur. bir ''amouage sever'' olarak markanın kendi imzası içerisinde bu notayı nasıl değerlendireceğini eskiden olsa tahmin edebilirdim ancak şu an için bir muammadan ibaret (imitationdaki iris kullanımını sevmiş ancak amouage imzasını bulamamıştım)
amouage ın bende kredisi boldur :) rast gele diyelim. bu sefer olsun. allah utandırmasın.
